Alle resultaten voor
‘#film fest gent 2025’
Kille lentelucht
In de prijzen vallen op het festivalcircuit en toch verbannen in eigen land. De tweede langspeelfilm van Dea Kulumbegashvili doet zijn hoofdpersonage na: met moed en zelfopoffering ontfermen April en Nina zich over een zieke samenleving.
Ontworteld en afgemat
Via de moord in 2009 op een inheemse leider in Argentinië laat Lucretia Martel eeuwen van onteigening en kolonisering spreken. Moedwillig vergeten staat tegenover collectief herinneren, tot in de rechtbank toe.
Shakespeare in de Azoren
In Ariel, de nieuwste film van de Galicische filmmaker Lois Patiño, mag de prachtige beeldvoering niet baten. De visuele vervoering van de Shakespeare-adaptatie vangt de narratieve leemte niet op.
Onscherp gesteld
Naar jaarlijkse gewoonte publiceert Fantômas tijdens Film Fest Gent korte teksten en eerste indrukken over films die geen Belgische release krijgen. Leon Decock poogt Alexandre Koberidzes dwarrelende Dry Leaf vast te pinnen.
De stuiptrekkingen van een karkas
Naar jaarlijkse gewoonte publiceert Fantômas tijdens Film Fest Gent korte teksten en eerste indrukken over films die geen Belgische release krijgen. Mik Schelstraete rijgt Radu Jude’s gekheid op een stokje.
Dronken dichter in het nauw
Als Hong Sang-soo via zijn minimalistische films aan uitvergrote zelfanalyse doet, gebeurt dat via personages die zich met een fikse scheut alcohol en aanzienlijk minder scherpzinnigheid dan de cineast zelf overgeven aan zelfmythologisering.
Saboteurs van de tijd
Evi Cats volgt The Blue Trail van Gabriel Mascaro naar een kolonie waar ouderen onwaardig geparkeerd worden.
Pauls wederopstanding
Naar jaarlijkse gewoonte publiceert Fantômas tijdens Film Fest Gent korte teksten en eerste indrukken over films die geen Belgische release krijgen. Michaël Van Remoortere observeert, over de schouder van Denis Côté heen, een jongeman die zijn identitaire gading vindt in poetsen.