What Time Is It There? (2001)
Open oproep: workshop filmkritiek
Wet je pen, focus je blik en spits je oren: Fantômas nodigt je uit op een workshop filmkritiek tijdens MOOOV Filmfestival van 22 tot 29 april in Brugge.
De Young Critics-workshop helpt beginnende pennen om nog scherper te kijken en dieper te oordelen. Tijdens het MOOOV Filmfestival dompelen we ons onder in een resem films en bespreken we elkaars pennenvruchten daarover. Klaar voor een fijn bad kritiek met vijf andere kritische geesten en een heel gevarieerd programma aan films en gasten?
Cinea, Fantômas en MOOOV presenteren een nieuwe editie van de Young Critics-workshop, waarin zes aanstormende filmcritici de kans krijgen verslag te maken van het filmfestival in Brugge. De geselecteerde kandidaten schrijven zowel korte recensies als langere essays over verschillende festivalfilms. Daarbij worden ze dagelijks begeleid door redactieleden van Fantômas. Af en toe schuift iemand uit de brede wereld van (film)kritiek mee aan tafel.
De workshop staat open voor schrijvers tussen de 18 en 26 jaar die van filmkritiek (nog) niet hun hoofdberoep hebben gemaakt. De voertaal is Nederlands.
Praktisch:
* vrijdag 22/04 tot vrijdag 29/04 in Brugge
* op het MOOOV Filmfestival in Cinema Lumière en De Republiek
* deelnemers regelen zelf hun verplaatsing en brengen hun eigen laptop mee
De workshop biedt de deelnemers:
* overnachting en ontbijt in het historisch centrum van Brugge
* lunch en avondmaal op het festival
* een accreditatie voor het festival
* toegang tot alle fysieke en digitale vertoningen
Je kandidatuur kan je indienen tot 8 april en bevat:
* een motivatiebrief
* een eigen filmkritische tekst naar keuze
De geselecteerde critici worden op 11 april op de hoogte gebracht.
Voor je kandidatuur en vragen kan je terecht bij redactie@fantomas.be.
Fantômas #2: vrij verlangen
Wat behelzen geluid en bewegend beeld dat geschreven tekst niet herbergen kan? Schrijven over film impliceert altijd tekortkomen. Die spanning stimuleert heel wat teksten in ons tweede nummer. Het prijzen van de onvatbaarheid van een film die de schrijver tegelijkertijd probeert te vatten is een paradoxale evenwichtsoefening. Koorddansen vraagt uiteindelijk om een sprong in het ongewisse.
Fantômas #1: het geheugen, de herinnering
Het verleden is nooit dood. Het is niet eens verleden tijd. Die memorabele gedachte van William Faulkner spookt bij uitstek door elk bewegend beeld. In zijn meest oorspronkelijke vorm is film niet minder dan gestolde tijd, uitgekristalliseerd in 24 beelden per seconde. De filmgeschiedenis is dooraderd met werken waarvan de vertelling in de herinnering duikt, of waarin de herinnering opduikt in de vertelling; talloze cineasten — van gisteren, vandaag en morgen — maken van het geheugen hun ontginningsterrein.