Blader hier door de recentste artikels van Fantômas
Zoek verder per tag
Lof der schaduwen
In het meesterlijke schaduwspel High and Low (1963) grijpt Akira Kurosawa je bij het nekvel om je mee te sleuren op een helse tocht, tussen boven en beneden, tussen hoog en laag.
Levend script
Sterke personages leven in ons voort, lang nadat de film is afgelopen. Ze stellen de vragen waar wij te bang voor zijn en hebben de moed om te handelen lang nadat deze ons in de schoenen is gezakt.
Wat is er te zien?
In het drukke cultuur- en filmaanbod zoekt ook MOOOV Filmfestival een plekje. Hoe verhouden hun marketingslogans zich tegenover de films die ze promoten?
Ode aan de tijdverspilling
Filmfestivals zoals MOOOV bieden niet alleen de mogelijkheid om veel films in korte tijd op het grote scherm te zien, ze dwingen bezoekers ook om tussen vertoningen langer stil te staan bij deze films. Precies die momenten van ‘verloren tijd’ leiden echter tot de meest waardevolle reflecties.
Bioscoopstoelen maar geen tafel
Tijdens het festival MOOOV verbleef een groep jonge filmliefhebbers in Brugge om deel te nemen aan de workshop filmkritiek van Fantômas. Tussen scherm, festivalcafé en hostel tekenden ze hun ervaringen op. Of tussen kerk en onbestaande tafel.
Een te vertrouwde blik
Met The Seed of the Sacred Fig oogstte Mohammad Rasoulof lof van internationale festivals en critici. De reden daarvoor is vooral te zoeken in een verwachtingstrouw ‘festivalrealisme’, veel meer dan in de realiteit van het jarenlange vrouwelijke verzet in Iran waar de film eer aan lijkt te willen bewijzen.
Karaktermoord in het klaslokaal
Van ouders moet je het hebben, als kind en als leerkracht. In Armand van Halfdan Ullmann Tøndel zet een oudercontact de spanningen op scherp. Wat is er aan de hand? Is er wat aan de hand? “Het kan ernstig, maar ook heel onschuldig zijn.”
Liefde, leugen & Camel Yellow
Vier het einde van je relatiebreuk, het zou een opstapje kunnen zijn naar een zoveelste tranentrekker. Jonás Trueba maakt van Volveréis echter een waarheidshongerige constructie van amoureuze deconstructie.
Met Beiroet om de schouders
Met verhalen die doorgaans alleen in de achterkamers van Beiroet leven raakt The Jacket, het langspeeldebuut van Mathijs Poppe, aan de geschiedenissen die in het felle licht van de actualiteit lijken te verdwijnen.
Sterven in de namiddag
Afgemeten observerend knevelt Tardes de soledad van Albert Serra je aan een reeks kleine vraagtekens bij het spektakelstuk van stierenvechten. In de arena en in de coulissen, aan de dood valt niet te ontkomen.
Visite: tussen afstoten en ontvangen
Na even stilte laat Visite, het Antwerpse festival voor documentaire film en audiovisueel experiment, weer van zich horen. In het programma ‘Womb Warriors’ weerklinken ongemakkelijke oergeluiden. Of is het vooral ons denken over het lichaam dat die klanken ongemakkelijk maakt?
Iets kleins in iets groots
Schijnbaar in verloren momenten filmend aan Caught by the Tides had Jia Zhang-ke een waar magnum opus op het oog. Dat is het, op zijn manier, ook geworden, met de rimpelingen van twee decennia Chinese geschiedenis in een glas bier of op het gelaat.
Courtisane: zachtjes ondergraven
Het festival Courtisane staat altijd met beide benen stevig op de grond. Dit jaar bleek hun route vooral langs tuinen, bossen en weiden te lopen. Enkele vrij geplukte herinneringen leggen de vinger op hoe Courtisane zachtjes ondergraaft.
Mensen, ik haat ze
Woede heerst in Pansy’s leven. Haar omgeving kan erover meespreken. Al is net haar spreken, een tierende alleenspraak, fascinerend aan Mike Leigh’s Hard Truths.
Blauwdrukken van apartheid
In Ernest Cole: Lost and Found reconstrueert regisseur Raoul Peck het leven en werk van fotograaf Ernest Cole. Wat bijblijft is de biografie, de blik van de ooggetuige, eerder dan die van de biograaf.
Doods feest van de onsterfelijkheid
Een absurde satire over het menselijke wegwerpbestaan zou zich zomaar eens op glad ijs kunnen begeven door de dood te omarmen. Of Bong Joon-ho’s Mickey 17 zich daar ook aan waagt…
De geknipte vleugels van Captain America
Een vlag als superheld, een destructieve president en de rede als vijand… En toch mag Captain America: Brave New World geen politiek heten. Ook niet om hoop te verhandelen.
Reddeloos verloren in Mexico
Altijd hachelijk als een cineast zijn jeugdidool verfilmt. Met Queer, een bedwelmende reis naar het heart of darkness van een cultfiguur, brengt Luca Guadagnino hulde aan William Burroughs. Maar in de jungle raakt hij het spoor bijster.
Open oproep: workshop filmkritiek
Wet je pen, focus je blik en spits je oren: Fantômas en MOOOV nodigen je uit op een workshop filmkritiek tijdens MOOOV Filmfestival van 25 april tot 1 mei in Brugge.
Blauw en zoemend zielsverdriet
India. Zomer. Een ziekenhuis. Allerlei lichtjes. All We Imagine as Light wiegt en wiebelt mee met drie werkneemsters van een hospitaal in Mumbai en de handelingen die hun dagelijkse leven vormen. Als vanzelf.
Twee keer een zonsondergang
When the Light Breaks balt een rouwproces in één dag, met stevig botsende contrasten: tussen alledaags en alles overstijgend, tussen kleine en grote emoties, tussen performance en concept. “Heb je misschien een sigaret voor mij?”
Of actors and activists
Fantômas continues to consider the future of festivals, this time by exploring IFFR’s retrospective programme ‘Through Cinema We Shall Rise!’. Can festivals provide more than just a pseudo-neutral platform for commodified resistance?
Dode metaforen
Als een topzware, omgekeerd in elkaar gestoken architectuurfilm zonder fundamenten kan The Brutalist van Brady Corbet onmogelijk overeind blijven. En dan moet de wankele beeldspraak nog komen…
Een onzichtbare thuis
All Shall Be Well zet je gedachten op een kier en vraagt subtiel subversief ruimte voor een queer thuis.
Trickledown-feminisme
Nicole Kidman als kitten en CEO. Dolt Babygirl schijnbaar met ontregeling of staat er werkelijk wat op het spel?
Laf of koppig?
Doelbewust dolend trekt Miguel Gomes met Grand Tour de wijde wereld in. Waar brengt ons al dat hotsen en botsen? Tot een gesprek over arrogantie en eigenzinnigheid.
#youtoo, Brute?
Uiteraard is Megalopolis van Francis Ford Coppola wat de titel voorspelt: een megalomaan bouwsel. Al zit net in de manie zijn aantrekkingskracht.
Het kijken voorbij
Na een eerste gedachtewisseling waren Gilles Vandaele en Leon Decock nog niet uitgeschreven over de documentaire DIRECT ACTION. Hun nieuwe brieven buigen zich over de vraag welke plek een film kan innemen tussen de afgebeelde ervaring en de woorden die op de film volgen.
Maybe, a film
Major festivals seem to mishit time and time again when it comes to their awareness of the pain of others. Can a chandeliered screening hall at the International Documentary Film Festival in Amsterdam develop into a site of protest?
Briefwisseling: Viennale
Fantômas ontvangt en stuurt briefpost vanuit de filmzaal en wandelgangen. Ditmaal een bericht van op de Viennale.
Als Assepoester een sekswerkster was
Sean Baker heeft een voorkeur voor sprookjes, vooral aan de zelfkant van de Amerikaanse maatschappij. Zo ook in Anora, tussen danspaal en privéjet.
Wat zei de paddenstoel?
Zoals voor Alain Guiraudie een meer eerder niet zomaar een meer was, is nu een bos niet zomaar een bos. En dat ligt heus niet alleen aan de penisvormige paddenstoelen.
In het oog van de storm
In Bird van Andrea Arnold komt kijken vanuit vogelperspectief vooral neer op níét filmen, hoe vreemd dat dezer dagen ook is.
De warme weerstand van woorden
Aan de branding van de Middellandse Zee tast Matías Piñeiro naar de vouwen van literaire adaptaties. In zijn Tú me abrasas deinen Cesare Pavese en dichteres Sappho met hem mee.
De vertraging van directe actie
De vertoningen van de documentaire DIRECT ACTION op Film Fest Gent vinden plaats met een politie-actie tegen Gentse actievoerders vers in het geheugen. Gilles Vandaele en Leon Decock kijken samen apart naar hoe deze film zich verhoudt tot politiek verzet.
Opstaan uit de nacht
Met Tongo saa zoekt Nelson Makengo licht in de duisternis in zijn stad Kinshasa, waar overstromingen en stroomonderbrekingen hele gemeenschappen teisteren. Wat hij vindt, is energie.
Om nooit los te laten
Op 17 mei 2018 schoot een politieagent de tweejarige Mawda Shawri neer bij een migratiecontrole. Erkenning door politie en overheid bleef uit. De documentaire hold on to her filmt een antihoorzitting, met bewijsvoering zowel als collectieve rouw.
Abracadabra! Het nijlpaard spreekt
“Ek is dood”, schuddebuikt het nijlpaard Pepe met diepe stem. En dat is nog maar het begin van zijn filosofische mijmeringen.
Met twee rugzakken naar school
In de klas van juf Ilkay, in de Weense wijk Favoriten, komt elke dag de hele wereld binnen. Zorgzaam weegt documentairemaker Ruth Beckermann het gewicht van beladen gesprekken en van schurende grenzen.
Een beweging van hoop, in de kiem gesmoord
Met Soundtrack to a Coup d’État voegt Johan Grimonprez een ware tour de force over geopolitieke manipulatie toe aan zijn unieke en compacte oeuvre. In een gesprek legt hij de vinger op meer dan een halve eeuw neokoloniaal getouwtrek.