Blader hier door de recentste artikels van Fantômas
Zoek verder per tag
Video-essay: Aftersun
In haar eerste langspeelfilm Aftersun vertelt Charlotte Wells, met een opheffende en tegelijk verpletterende uitwerking, het verhaal van een afwezige vader.
Martels Argentijnse moerassen
Op 3 februari ontvangt Lucrecia Martel een eredoctoraat aan KU Leuven. Een terugblik op haar oeuvre toont haar als cineaste van een land dat dreigt weg te zinken in de eigen trauma’s.
Par hasard, Balthazar?
Op IFFR wordt de zandbank voor filmcritici dit jaar een beetje groter. Critics’ Choice, het programma waar journalisten Dana Linssen en Jan Pieter Ekker filmkritiek creatief op haar kop – en soms in haar hemd – zetten, heeft als centraal thema ‘Play’. Voor deze negende editie neemt het duo ook het Young Film Critics-programma onder de vleugel voor de publicatie van (The Return of) the Daily Tiger. Hier lees je Michaël Van Remooteres bijdrage aan de collectieve, caleidoscopische blik op Jerzy Skolimowski’s EO.
De spoken van Rotterdam
Een festival is een werk van liefde, maar het onderscheid maken tussen liefde en werk is moeilijk. Festivalprogrammator en -directeur María Palacios Cruz reflecteert over wat festivals (kunnen) zijn.
Ontworteling
In samenwerking met Film Fest Gent publiceren we in de reeks ‘Wide Angle’ reflecties bij filmvertoningen. In Gouden Beerwinnaar Alcarràs van Carla Simón vindt Boet Meijers het onvermijdelijke verloop van voortbestaan en verlies op het Catalaanse platteland.
Naar de maan en terug
Sinds mensenheugenis inspireert de maan de mens. Zo ook in Bozar, waar de creatieve duizendpoot Laurie Anderson samen met mediakunstenaar Hsin-Chien Huang de VR-installatie To the Moon presenteert. Als toeschouwer vlieg je illusoir met hen mee.
Ark van attracties
Een sluitstuk dat niets afrondt. Voor kortfilm Colophon (2015) heeft Alexandre Koberidze meer dan honderd jaar cinema zorgvuldig gadegeslagen en besloten dat het tijd is voor het begin.
Boomhutten bouwen
Het festival Visite plaatst een boomhut in Het Bos. Althans The Miracle on George Green van Onyeka Igwe doet dat in beelden. Haar reflectie rond collectief protest past in een festivaleditie die focust op collectieve dynamieken in en via film.
It’s a man’s world
Joyland. Land van overspel en begeerte? Van neon en nacht? Van glitter en verleiding? Ja en nee. Saim Sadiqs langspeeldebuut gebruikt de naam van een pretpark in Lahore, Pakistan, vooral als wrange allegorie voor een samenleving waarvan de leden falen te ontsnappen aan de druk van traditie, familie-eer en geloof.
Een carnaval van leven en dood.
Met het zinderende A New Old Play maakt de Chinese schilder en cineast Qiu Jiongjiong zijn fictiedebuut. Wij gingen met hem in gesprek over zijn filmstijl op het kruispunt van schilderkunst en cinema, over de kracht van kunst en over de uitdagende omstandigheden waarin hij zijn film maakte.
Venijnig racevertier
Na een première op Film Fest Gent raast Rodéo nu het reguliere bioscoopcircuit op. Met haar ronkende bikerfilm maakt Lola Quivoron van uitlaatgassen een verboden vrucht.
Luister naar het duister
Op het randje van de nacht kijken we vrijdag 4 november, in een gastprogramma op Breedbeeld Kortfilmfestival in De Cinema, naar het potentieel van donkere beelden.
Verwonderlust
Wat beweegt ons in film? Fantômas houdt de vinger aan de pols tijdens Film Fest Gent, met vandaag Human Flowers of Flesh van Helena Wittmann, een dobberende zoektocht.
Something old, something new
Wat beweegt ons in film? Fantômas houdt de vinger aan de pols tijdens Film Fest Gent, met vandaag twee films van Hong Sang-soo: The Novelist’s Film en Walk Up.
Discopolitiek
Wat beweegt ons in film? Fantômas houdt de vinger aan de pols tijdens Film Fest Gent, met vandaag Pacifiction van Albert Serra, die de ledigheid van de politiek belicht.
Van lichaam tot lichaam
Wat beweegt ons in film? Fantômas houdt de vinger aan de pols tijdens Film Fest Gent, met vandaag De Humani Corporis Fabrica van Lucien Castaing-Taylor en Véréna Paravel, met als hoofdpersonage dat ene lichaam van ons allen.
Steeds meer meer
Wat beweegt ons in film? Fantômas houdt de vinger aan de pols tijdens Film Fest Gent, met vandaag Trenque Lauquen van Laura Citarella, een overdaad aan overdaad.
Zand uit de ogen
Wat beweegt ons in film? Fantômas houdt de vinger aan de pols tijdens Film Fest Gent, met vandaag The Fruit Tree van Isabelle Tollenaere, op wandel door al bestaande beelden.
De tijd krijgt een tik
Wat beweegt ons in film? Fantômas houdt de vinger aan de pols tijdens Film Fest Gent, met vandaag Unrueh van Cyril Schäublin, waarin tijd en beeld samen geschiedenis schrijven.
Zweetparels voor de zwijnen
Wat beweegt ons in film? Fantômas houdt de vinger aan de pols tijdens Film Fest Gent, met vandaag Rewind & Play van Alain Gomis, een gepast dissonante tegengeschiedenis.
Geen woorden voor
Wat beweegt ons in film? Fantômas houdt de vinger aan de pols tijdens Film Fest Gent, met vandaag Un beau matin van Mia Hansen-Løve en het tasten naar de juiste woorden.
Een vluchthaven voor nachtraven
De recente restauratie van Toute une nuit is voor nieuwe Brusselaar Michaël Van Remoortere een gelofte om de stad die Chantal Akerman in een enkele nacht bezingt te verdedigen door haar lief te hebben zoals zij is in al haar prachtige en gemankeerde overdaad.
Pamperparanoia
In samenwerking met Film Fest Gent publiceren we in de reeks ‘Wide Angle’ reflecties bij filmvertoningen. Bjorn Gabriels jongleert met de metaforen en de slogans die Ruben Östlund hem in Triangle of Sadness aanreikt.
Broerlief
Vijftien jaar lang filmde Laure Portier haar jongere broer. Het resultaat is debuutfilm Soy libre, waarin ze hem ondervraagt, volgt in zijn zoektocht en met liefde portretteert.
Briefwisseling: Venetië
Fantômas ontvangt en stuurt briefpost vanuit de filmzaal en wandelgangen. Ditmaal een bericht van op het festival van Venetië.
Jean-Pierre en Luc Dardenne over solidariteit en blijvend veranderen
Voor hun nieuwste film Tori et Lokita ontvingen Cannesroyalty Jean-Pierre en Luc Dardenne een speciale prijs op de 75ste editie van ’s werelds grootste festival. Op hun lauweren rusten doen ze evenwel niet. Solidariteit blijft centraal staan, maar is hun visie daarop aan het verschuiven?
The man who wasn’t there
Bij Mexicaanse films denk je vaak aan gul, barok, exuberant en maximalistisch, zoals in het werk van Guillermo del Toro, Alejandro González Iñárritu en Guillermo Arriaga. Dat die associatie niet altijd opgaat, mag blijken uit Michel Franco’s Sundown, een surreële, opake diamant die zijn geheimen niet gemakkelijk prijsgeeft.
De leegte die Camillo heet
In het hart van Marco Bellocchio’s oeuvre spookt een grote afwezigheid. Sinds 1968 probeert hij in verschillende van zijn films die leegte te bevatten. Met de autobiografische documentaire Marx Can Wait, waarin hij fragmenten van zijn vroeger werk opneemt, zet hij zijn pogingen verder om wijs te worden uit het ontbreken dat mee aan de grondslag ligt van zijn maakdrang.
Fantômas #4: landschap is overal
Leven in landschappen, wonen in film. Ons vierde nummer verkent hoe cinema landschappen tekent.
Stromboli, Etna en cinema
“Of het gevaarlijk is vulkanen van zo dichtbij te bestuderen? Niet gevaarlijker dan in België over straat wandelen.” Of je films moet maken aan de rand van een krater? Jazeker wel. Met Fire of Love knipt en plakt Sara Dosa een prachtige collage in elkaar over vulkanen, liefde en cinema.
Dageraad in Brussel
Met de tentoonstelling ‘This Is What You Came For’ laat Els Dietvorst centrum en periferie elkaar ontmoeten. Een wandeling tussen projectie en tastbaarheid.
Land Marks
Terwijl de historische Zwitserse filmzaal Le Plaza renoveert, krijgen externe curatoren vrij spel in haar vitrine. Curator en onderzoeker Julian Ross blikt terug op een programma dat hij er in april samenstelde en licht en passant een tipje van de sluier over het thema van het volgende Fantômas-nummer.
Zomeren in Palace
Na welgeteld één editie moest Palace in hartje Brussel zijn zomerprogramma in de ijskast stoppen. Twee jaar later en met COVID-19 hopelijk definitief in het defensief mag zomers filmkijken weer. Van begin juli tot half augustus biedt Sun Screens een uitgekiende mix van oud en nieuw, onbekend en vertrouwd, klassiek en vernieuwend.
Ode aan de oppervlakte: de dieperik in
In samenwerking met Film Fest Gent publiceren we in de reeks ‘Wide Angle’ reflecties bij filmvertoningen. Een afdaling in Il buco brengt verdieping aan de oppervlakte.
Briefwisseling: polaroids uit Cannes
Fantômas ontvangt en stuurt briefpost vanuit de filmzaal en wandelgangen. Fotograaf Kris Dewitte laveerde in Cannes tussen rode loper en witte doek en kwam terug met een verslag in polaroids.
Maak plaats voor gisteren
In samenwerking met Film Fest Gent publiceren we in de reeks ‘Wide Angle’ reflecties bij filmvertoningen. Vanuit een nieuwe woonst schrijft Bart Versteirt over hoe Ozu de huiselijke ruimte verkent in Tokyo Story.
Het verdwijnen van de vaste lijn
De nineties hebben gebeld: ze willen hun geschiedenis terug. In M HKA bekijkt een overzichtstentoonstelling die geen overzicht mag heten de veelvormigheid van bewegende beelden in de jaren negentig. Geschiedschrijving is terug van nooit weggeweest.
Is plagen om afhankelijkheid vragen?
Tijdens MOOOV Filmfestival in Brugge begeleidde Fantômas jonge critici in hun schrijven over film. Margot Leyers ziet in Unclenching the Fists dat ‘houden van’ samengaat met zowel vasthouden als loslaten.
Tussen N9 en A11
Tijdens MOOOV Filmfestival in Brugge begeleidde Fantômas jonge critici in hun schrijven over film. In haar essay staat Astrid Soetewey stil bij de beweging die MOOOV voorspiegelt.
Het aanwezige van het afwezige
Tijdens MOOOV Filmfestival in Brugge begeleidde Fantômas jonge critici in hun schrijven over film. In haar essay meet Merlijn Beullens de afstand tussen onpersoonlijke macht en wie zich ertegen verzet.