Doods feest van de onsterfelijkheid

Een absurde satire over het menselijke wegwerpbestaan zou zich zomaar eens op glad ijs kunnen begeven door de dood te omarmen. Of Bong Joon-ho’s Mickey 17 zich daar ook aan waagt…

 
 

Als Assepoester een sekswerkster was

Sean Baker heeft een voorkeur voor sprookjes, vooral aan de zelfkant van de Amerikaanse maatschappij. Zo ook in Anora, tussen danspaal en privéjet.

De warme weerstand van woorden

Aan de branding van de Middellandse Zee tast Matías Piñeiro naar de vouwen van literaire adaptaties. In zijn Tú me abrasas deinen Cesare Pavese en dichteres Sappho met hem mee.

 
 

Abracadabra! Het nijlpaard spreekt

“Ek is dood”, schuddebuikt het nijlpaard Pepe met diepe stem. En dat is nog maar het begin van zijn filosofische mijmeringen.

Voorspellingen van een mindere god

Artificiële intelligentie, DNA-zuivering en een verregaande onttovering: zoals wel meer sciencefiction is La Bête heel erg ‘van vandaag’. Al regeert bij Bertrand Bonello ook altijd het onbekende.

 
 

Madrid vergeet ons niet

De films van Jonás Trueba groeien mee met de stad Madrid, zoals die stad ook meegroeit met haar bewoners en bezoekers. Steeds opnieuw blazen herinneringen dat alles weer leven in.

Dwaaltochten door jungles en chatrooms

Eduardo Williams toonde zich met The Human Surge al treffend thuis in de hedendaagse fluïde wereld. Zijn nieuwste film vervolgt dat wijd vertakkende pad.

 
 

Oefeningen in het sterven

Tijdens MOOOV Filmfestival in Brugge begeleidde Fantômas jonge critici in hun reflectie over film. Maarten Jochems stond meermaals oog in oog met de dood, of toch haar beeltenis.